bezoek aan het Canal du Centre in 1977

Omgeving La Louvière, België, 3 en 4 juli 1977

Samen met broer Dick ging ik op 3 juli 1977 naar La Louvière om daar in te schepen bij mijn ouders aan boord van hun TAHAR. We bezochten samen een van de vier hydraulische scheepsliften in het Canal du Centre, het Centrumkanaal in België. De liften zijn waterbouwkundige hoogtepunten die eind 19e en begin 20e eeuw werden gebouwd. Door slim gebruik te maken van de natuurkunde-wetten kunnen vrachtschepen met minimale energie 15,40m stijgen of dalen om het hoogteverschil in het kanaal te overbruggen. Op een geëmailleerd bord wordt de werking van de 4 liften uitgelegd. De Nederlandse vertaling ervan staat in het kader onderaan.

Na de bezichtiging van de hydraulische scheepslift bleef ik aan boord en maakte de bootreis terug naar thuishaven Venlo met mijn ouders mee. Het eerste obstakel, en tevens een ander waterbouwkundig hoogtepunt zijn de scheepsliften met hellend vlak van Ronquières. Twee onafhankelijke waterbakken die langs een hellingbaan van 1433m in 22 minuten het verval van 67m overbruggen. Elke bak is via 8 stuks 55mm dikke kabels verbonden met een contragewicht dat ook over de hellingbaan rolt. De met water gevulde bak en het contragewicht zijn in balans. Door 30cm water toe te voegen wil de bak langs de hellingbaan zakken, door 30cm water uit de bak te laten wegstromen wil de bak langs de hellingbaan omhoog. De enige energie die nodig is, is om eenmalig bak en contragewicht in beweging te krijgen, daarna kost het geen extra energie meer voor het verder dalen of stijgen.
Frank van de Loo